Historia zawodu kominiarza

Kominiarzy widzimy coraz rzadziej, a kominów przybywa. Czy to ginący zawód? Zdecydowanie nie! Po prostu brać kominiarska odchodzi od tradycyjnego czarnego stroju i cylindra. Praca przy czyszczeniu kominów wciąż jest potrzebna, a nawet chroniona odpowiednimi zapisami prawnymi. A jak było kiedyś? Cofnijmy się w czasie i sprawdźmy, jak wygląda historia zawodu kominiarza.

Nie ma dymu bez komina

Zawód kominiarza jest zapewne niewiele młodszy niż same kominy. A te wynaleziono stosunkowo wcześnie, ponieważ dym z ognia ogrzewającego pierwsze wnętrza gryzł w oczy i dusił. Aby zachować ciepło, a jednocześnie nie krztusić się od wdychania produktów spalania, próbowano dym jakoś ukierunkować. Początkowo zostawiano po prostu otwór w dachu, ale to za mało. Zanim dym wydostał się niewielkim świetlikiem, zapełniał całe pomieszczenie. Dlatego kolejnym krokiem było kanalizowanie dymu z paleniska. I od tamtej pory zasada działania komina niewiele się zmieniła… Pierwsi wpadli na to Rzymianie około III wieku naszej ery. Początkowo kominy były półotwarte, ale stopniowo je zamykano, aż  stały się całkiem osłonięte.

Nie ma komina bez kominiarza

Wraz z rozwojem kominów rozwinął się zawód kominiarza. Usługi kominiarskie okazały się nieodzowne, aby korzystanie z ognia było bezpieczne. Nieczyszczone kominy wypełniają się bowiem sadzą, a tak łatwo się podpala i może stać się przyczyną pożaru. Praca kominiarzy chroniła ludność przed ogniem, który potrafił niekiedy strawić znaczną część miasta. Dlatego też praktycznie od zawsze kominiarz cieszył się poważaniem i uważa się, że zobaczenie go przynosi szczęście.

W 1515 roku w Norymberdze powstał pierwszy cech zrzeszający kominiarzy. W Polsce doszło jednak do tego dopiero w XVIII wieku. Dzięki organizowaniu się zawodowych kominiarzy w cechy możliwy był rozwój etyki zawodowej i standardów rzemiosła. W rezultacie w Austrii w XIX wieku po raz pierwszy skodyfikowano zasady budowania i konserwacji kominów.

W tym czasie Polska trafiła pod zabory. Na jej terenie wykształciły się trzy niezależne systemy kominiarskie. Zostały one ujednolicone dopiero po pierwszej wojnie światowej w roku 1928.

Współcześnie w Polsce zawód kominiarza reguluje Prawo Budowlane – ustawa z 1994 roku. W jej myśl przewody kominowe muszą być przynajmniej raz do roku sprawdzane przez mistrza kominiarskiego (osobę z odpowiednimi uprawnieniami). Ponadto kominiarze wydają zaświadczenia o sprawności komina, które są niezbędne np. w razie próby otrzymania ubezpieczenia przy pożarze budynku. Usługi takie świadczy np. www.kominiarz.biz.pl.