Jak poradzić sobie z bruksizmem?

Bruksizm nie jest chorobą a nawykową zwiększoną aktywnością narządu żucia. Złożoność tego schorzenia dokładnie nie jest znana. Powszechnie uznaje się, że może mieć podłoże anatomiczne, psychospołeczne i nerwowo-mięśniowe. Bruksizm objawia się silnym i nieświadomym zaciskaniem oraz zgrzytaniem zębów, co często jest przyczyną dolegliwości bólowych. Jak temu zaradzić? Czy fizjoterapia może pomóc?

Bruksizm – co warto wiedzieć?

Dotychczas panowało przekonanie, że oznaki świadczące o bruksizmie występują tylko w nocy. Jednak zaciskanie i zgrzytanie zębami może pojawić się również w ciągu dnia. Bruksizm to zaburzenie mięśniowo-powięziowe w obrębie narządu żucia i stawu skroniowo-żuchwowego, które wywołuje wiele nieprzyjemnych dolegliwości. Przede wszystkim uszkadza zęby – często są połamane, wyszczerbione lub spłaszczone. Zużywa się również szkliwo, co jest przyczyną nadwrażliwości uzębienia. Oprócz tego osoby z bruksizmem skarżą się na ból twarzy i skroni, a także mogą pojawić się szumy uszne.

Czy fizjoterapia stomatologiczna pomaga w leczeniu bruksizmu?

Znając przyczynę danego schorzenia, o wiele łatwiej jest zaplanować terapię dającą widoczne i odczuwalne rezultaty. Jednak w przypadku bruksizmu jest to bardzo trudne, dlatego zleca się działanie kompleksowe, do którego należy konsultacja dentystyczna (zastosowanie szyn zgryzowych/relaksacyjnych) oraz psychoterapia. Jednak najważniejszą rolę w leczeniu bruksizmu odgrywa fizjoterapia stomatologiczna. Terapia ukierunkowana jest na aktywne rozluźnianie mięśni, mobilizację uciskową, uwalnianie pozycyjne ze wskazaniem na masaż tkanek głębokich. Kładzie się również nacisk na inaktywację punktów spustowych w mięśniach i podwięziach ze skłonnościami do nadwrażliwości.

W trakcie wizyty w gabinecie Medycyny Manualnej FizjoNature w Szczecinie fizjoterapeuta ocenia zakres ruchu w stawie skroniowo-żuchwowym, jak również stopień napięcia w mięśniach. Jak w przypadku każdej terapii musi być dobrana indywidualnie. Fizjoterapeuta korzysta z wyżej wymienionych technik w zależności od stopnia napięcia mięśni pacjenta. Nierzadko zdarza się, że wymagane jest odbycie kilku wizyt w gabinecie, by uzyskać widoczne rezultaty. Po terapii zmniejsza się napięcie mięśni w obrębie narządu żucia, co redukuje intensywność zgrzytania i zaciskania zębów.