Typy placówek lecznictwa uzdrowiskowego

Jeżeli mamy kłopoty ze zdrowiem, w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych możemy korzystać z dwóch typów placówek lecznictwa uzdrowiskowego dla dorosłych. To szpitale uzdrowiskowe, sanatoria uzdrowiskowe oraz jednostki opieki ambulatoryjnej. Co je charakteryzuje? Czy z leczenia uzdrowiskowego można skorzystać prywatnie?  Charakteryzujemy poszczególne rodzaje placówek!

Szpitale uzdrowiskowe dla dorosłych

Pierwszym typem placówek lecznictwa uzdrowiskowego są szpitale uzdrowiskowe dla dorosłych przeznaczone dla pacjentów wymagających intensywnego leczenia. Stanowią kontynuację leczenia szpitalnego w związku ze schorzeniami układu kostno-stawowego i nerwowego, a także po niektórych urazach. Skierowanie może wystawić lekarz oddziału szpitalnego lub z poradni specjalistycznych: ortopedycznej, neurologicznej, rehabilitacyjnej bądź reumatologicznej. Dokument musi być wystawiony najpóźniej ostatniego dnia leczenia, w dniu wypisu. Do skierowania należy załączyć historię choroby, przebieg leczenia, wyniki badań oraz zalecenia dla pacjenta.

Decyzję o kwalifikacji do szpitala uzdrowiskowego dla dorosłych podejmuje specjalista balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, który jest zatrudniony w oddziale wojewódzkim NFZ. Może zakwalifikować pacjenta na:

• dwudziestojednodniowy pobyt z nie mniej niż trzema zabiegami fizykalnymi dziennie oraz dwoma zabiegami fizjoterapeutycznymi, wykonywanymi sześć dni w tygodniu,
• dwudziestoośmiodniowy pobyt z nie mniej niż pięcioma zabiegami fizykalnymi dziennie oraz dwoma zabiegami fizjoterapeutycznymi, wykonywanymi sześć dni w tygodniu.

Koszty pobytu wraz z zabiegami i wyżywieniem w całości pokrywa NFZ. Osoby czynne zawodowo na czas pobytu w szpitalu uzdrowiskowym mają zwolnienie lekarskie wystawione przez tenże szpital.

Sanatoria uzdrowiskowe dla dorosłych

Pacjenci, którzy nie wymagają intensywnego leczenia w szpitalu uzdrowiskowym, są kierowani do sanatoriów uzdrowiskowych dla dorosłych. Skierowanie do sanatorium uzdrowiskowego wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego. Tak samo, jak w przypadku leczenia w szpitalu uzdrowiskowym, decyzję o zakwalifikowaniu pacjenta podejmuje specjalista balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, który jest zatrudniony w oddziale wojewódzkim NFZ.

Leczenie w sanatorium uzdrowiskowym mogą odbywać osoby z chorobami:

• układu kostno-stawowego,
• układu mięśniowego,
• układu krążenia,
• układu oddechowego,
• tkanki łącznej,
• związanymi z zaburzeniami wydzielania wewnętrznego.

Koszty zabiegów, opieki medycznej, a także część kosztów za wyżywienie i zakwaterowanie pokrywa NFZ. Pozostałą część wydatków musi pokryć pacjent. Osoby czynne zawodowo na czas pobytu w sanatorium uzdrowiskowym muszą wziąć urlop wypoczynkowy.

Jednostki opieki ambulatoryjnej

Pacjenci mogą też korzystać z jednostek opieki ambulatoryjnej. NFZ finansuje opiekę medyczną i zabiegi, koszty zakwaterowania i wyżywienia należy uregulować samodzielnie. Osoby czynne zawodowo chcące skorzystać z leczenia muszą wziąć urlop wypoczynkowy. Pobyt w jednostkach opieki ambulatoryjnej trwa od 7 do 21 dni.

Sanatorium bez skierowania

Do placówek lecznictwa uzdrowiskowego można też wyjechać bez skierowania. Ciekawe oferty prywatnego pobytu gwarantuje Uzdrowisko Konstancin na Mazowszu. Świadczy kompleksowe usługi w zakresie:

• pobytów rehabilitacyjnych,
• rehabilitacji narządów ruchu,
• rehabilitacji neurologicznej,
• rehabilitacji kardiologicznej.

Warto skorzystać z oferty uzdrowiska i zadbać o swoje zdrowie w jedynym na Mazowszu mieście-uzdrowisku!