Na czym polega spawanie metodą TIG?

TIG to skrót od tungsten inert gas, a oznacza spawanie za pomocą nietopliwej elektrody wolframowej w osłonie gazów obojętnych, np. helu lub argonu. Metodą tą można spawać za pomocą prądu stałego właściwie wszystkie gatunki stali, jednak najczęściej metoda TIG wykorzystywana jest przy łączeniu stali nierdzewnych oraz wysokostopowych, rzadziej np. aluminium.

Spawanie za pomocą nietopliwej elektrody - zalety i wady

Spawanie TIG może być prowadzone prądem stałym lub przemiennym, a dzięki szerokiemu zakresowi grubości złączy jest obecnie jednym z najpowszechniej stosowanych rodzajów spawania, zarówno elementów bardzo małych, jak i tych dużych.

Kluczowym aspektem w metodzie spawania łukowego elektrodą nietopliwą pod osłoną gazową jest bardzo wysoka jakość spawania łączy o małych grubościach. Słowem – spawanie TIG to metoda bardzo precyzyjna. Należy jednak pamiętać, że odbywa się to kosztem wydajności, bowiem taki rodzaj spawania nie należy do najszybszych. Jakość spoiny w przypadku TIG jest jednak dużo wyższa niż w MIG/MAG, czyli spawaniu elektrodą topliwą.

Jedną z innych ważnych zalet metody spawania TIG jest niewątpliwa czystość spoiny, ponieważ w procesie spawania tą metodą nie wytwarza się żużel. Wyeliminowany zostaje również problem rozprysków, co z kolei pozwala na większą precyzję spawaczowi.

W przypadku opisywanej metody spawania występują jednak pewne ograniczenia, nie można bowiem spawać w ten sposób w przestrzeni otwartej, bez konieczności zastosowania dodatkowej osłony przed wiatrem.

Zasada działania spawania TIG

Spawanie przy pomocy elektrody wolframowej nietopliwej materiału odbywa się po wytworzeniu łuku elektrycznego, który topi materiał oraz doprowadza obok uchwytu spoiwo TIG, wytwarzając jeziorko spawalnicze. Gdy oddalimy łuk spawalniczy jeziorko krzepnie, pozostawiając złącze. Można spawać metodą dotykową (poprzez pocieranie) lub bezdotykowo, za sprawą działania układu jonizatora.