Klasy badań EX wg EN 1090-2

Współczesny przemysł coraz częściej wykorzystuje konstrukcje stalowe ze względu na ich wysoką wytrzymałość, trwałość oraz elastyczność zastosowań. Aby zagwarantować jak najwyższą jakość tych konstrukcji, niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich badań i kontrolowania ich zgodności z normami. Jednym z takich regulacji jest norma EN 1090, która obejmuje wymagania konstrukcyjne dla wyrobów stalowych i aluminium. W tym artykule przyjrzymy się bliżej klasom badań EX wg EN 1090, które mają na celu zapewnienie wysokiej jakości wykonania elementów stalowych.

Klasy badań EX — wprowadzenie do normy EN 1090

Norma EN 1090 dotyczy systemu zarządzania jakością w produkcji elementów stalowych oraz aluminium stosowanych w budownictwie. Wyróżnia ona cztery klasy badań EX, które mają na celu ocenę aspektów technicznych i organizacyjnych w procesie wykonawstwa konstrukcji przez specjalistyczne placówki, takie jak laboratorium badań nieniszczących DRACO. Każda z tych klas odnosi się do określonego zakresu prac i innych czynników, takich jak przewidywane obciążenia czy stopień skomplikowania konstrukcji. Klasy badań EX są istotne zarówno dla producentów elementów stalowych, jak i innych podmiotów związanych z branżą budowlaną, takich jak projektanci, inwestorzy czy wykonawcy.

Klasyfikacja klas badań EX

Wyróżniamy cztery klasy badań EX wg EN 1090, które podzielone są według kryteriów związanych z ryzykiem oraz stopniem skomplikowania konstrukcji. Oto ich krótkie omówienie i zastosowanie w praktyce.

Klasa EXC ₁ - w tej klasie znajdują się konstrukcje o niskim poziomie ryzyka i prostych kształtach, takie jak proste rusztowania czy niektóre hale magazynowe. Wymagania dla tej klasy są najłagodniejsze, a kontrolowanie jakości może być ograniczone do kontroli wizualnej i sprawdzenia dokumentacji technicznej.

Klasa EXC ₂ - obejmuje konstrukcje średnio skomplikowane oraz o umiarkowanym poziomie ryzyka. Zaliczają się do niej obiekty przemysłowe, budynki biurowe czy mosty dla pieszych. Wymagania kontroli są już bardziej rygorystyczne i uwzględniają m.in. pomiary grubości powłok ochronnych czy badania spoin.

Klasa EXC ₃ - w tej klasie znajdują się konstrukcje o wysokim stopniu skomplikowania oraz znacznym ryzyku. Przykładami są obiekty sportowe, mosty drogowe czy elektrownie. Wymagania dotyczące kontroli jakości są jeszcze bardziej precyzyjne, a proces weryfikacji musi być szczegółowy i systematyczny.

Klasa EXC ₄ - to najwyższa klasa badań EX, obejmująca konstrukcje o największym stopniu skomplikowania i ryzyka. Do tej klasy zaliczają się m.in. wieże kontroli lotów, mosty wiszące czy reaktory jądrowe. Wymagania kontroli jakości są tutaj najbardziej rygorystyczne, a błędy mogą mieć katastrofalne skutki.